به گزارشخبرگزاری ایچنا؛ بی تردید هر انسانی از کودکی تا لحظه مرگ برای خود آرزوهایی داشته و یا حسرت به دست آوردن و یا از دست دادن چیزی را می خورد برای برخی این آرزوها بزرگ و دست نیافتنی و برای عده ای نیز کوچک و یا حتی عجیب است.
لحظه ای تصور کنید دست، پا، چشم و یا هر عضو دیگری از بدنمان را نداشتیم در این صورت تنها آرزوی ما می شد عادی بودن و داشتن آن عضو معلول، اما غم بار تر از همه این است که کودکی آرزوی قطع شدن عضوی از بدنش را داشته باشد تا لحظه ای از درد و عذاب ناشی از بیماری رها شود.
به عقیده بسیاری از کارشناسان اجتماعی فقر به دلیل مشکلاتی که به دنبال دارد دردآورترین معضل اجتماعی و عامل بسیاری از دیگر مشکلات اجتماعی است که گریبانگیر بسیاری از ساکنین حاشیه نشین شهرهای سیستان و بلوچستان است و اما این پایان ماجرا نیست، جمع کثیری از این خانواده های فقیر به دلیل ازدواج فامیلی و یا عدم توجه خانواده ها به واکسیناسیون کودکان دارای یک عضو مبتلا به بیماری های نادری چون ای بی، فلجی و دیگر بیماری هایی از این دست دچار هستند.

مادر این کودک سیستانی در گفت و گو با خبرنگار ما با تاکید بر اینکه سیستان سرزمین حسرتهاست، بیان کرد: برای کودکانی که در این منطقه با فقر و بیماری به دنیا می آیند زندگی تنها در حسرت خلاصه می شود.
وی افزود: پدر لیلا پس از تولد او با زن دیگری ازدواج کرده و ما را ترک کرد تا بار مسئولیت بزرگ کردن دختر دلبندم را به تنهایی به دوش بکشم، من حتی یک لحظه از سختی زندگی و مشکلات ناشی از بیماری دخترم گلایه نکرده و نخواهم کرد و تنها آرزویم سلامتی لیلاست.
این بانوی سیستانی با اشاره به اینکه زندگی ما تنها با دریافت یارانه یک نفر می گذرد، گفت: اینجا بسیاری از مردم به دلیل مشکلات فرهنگی و عدم توجه والدینشان از داشتن شناسنامه محروم هستند من نیز همچون بسیاری دیگر از ساکنین این دیار اوراق هویتی ندارم و تنها لیلا و خواهرم شناسنامه دارند و یارانه نقدی دریافت می کنند و زندگی ما نیز با همین یارانه اداره می شود.
وی ادامه داد: برای قطع پای دخترم به هرجا توانستم مراجعه کرده و حتی التماس کردم، چندی پیش با کمک رامین ریگی معلم دلسوز سیستانی برای نوبت دکتر و قطع پاهای لیلا مراجعه کردیم اما در زابل این کار انجام نشد تا همچنان شاهد رنج کشیدن فرزندم و قطره قطره آب شدنش باشم.

وی افزود: برای عمل لیلا تلاش بسیاری کردیم اما مشکلات مالی و برخی مشکلات که نمی خواهم به زبان بیاورم سد راهمان شد.
این معلم سیستانی با اشاره به اینکه لیلا پس از 14 سال امید دوباره یافته است، خاطرنشان کرد: پس از تلاش بسیار و معرفی لیلا به چند تن از خیرین غیر بومی تصمیم گرفتیم تا او را به تهران ببریم و در آنجا عمل کنیم.
وی تصریح کرد: این کودک رنج کشیده سیستانی در حال حاضر در بیمارستان بستری است تا به زودی تحت عمل جراحی قطع پا قرار بگیرد.
ریگی با تقدیر از همه کسانی که در این راه یاری گر این خانواده بودند، اذعان کرد: از همه مردم ایران می خواهیم تا ضمن دعا برای لیلا ۱۴ ساله، شرایطی را فراهم کنند تا علاوه بر هزینه های عمل جراحی بتوانیم برای تهیه مایحتاج، لوازم خانگی به آنان یاری برسانیم./